ساعت:

3:55 ق.ظ

تاریخ:

7 دی 1403

شهرداری شیروان

معاون خدمات شهری: ابلاغ شيوه نامه اجرايي دفن بهداشتي پسماندهاي عادي شهري

به گزارش روابط عمومی شورای اسلامی شهر و شهرداری شیروان به نقل از روابط عمومي سازمان شهرداري ها و دهياري هاي كشور: شيوه نامه اجرايي احداث و راهبري محل دفن بهداشتي پسماندهاي عادي شهري از سوي سازمان شهرداري ها و دهياري هاي كشور براي اجرا از سوي شهرداري ها به استانداري ها ابلاغ شد.

 

 

 

به گزارش روابط عمومي سازمان شهرداري ها و دهياري هاي كشور، اين شيوه نامه در جهت اجراي مفاد قانون مديريت پسماندها به ويژه مواد 5 و6 آيين نامه اجرايي آن و نيز به منظور حفظ محيط زيست كشور از آثار زيان بار تجمع پسماندهاي جامد عادي و عدم مديريت صحيح و بهداشتي دفع آنها تدوين شده است.

 

اين شيوه نامه پس از بررسي در كارگروه هاي تخصصي و اخذ نظرات سازمان هاي مديريت پسماند در كشور از سوي سازمان شهرداري ها و دهياري هاي كشورو با همكاري سازمان حفاظت محيط زيست  تدوين شده است.

 

محدوده اجرايي اين شيوه نامه، محل هاي دفن جديد و توسعه يافته در تمامي شهرهاي كشور مي باشد و تمامي اشخاص حقيقي و حقوقي اعم از شهرداري ها، مؤسسات و نهادهاي دولتي ونهاد هاي عمومي غيردولتي كه قصد مكانيابي،احداث و راهبري محل هاي دفن پسماند هاي عادي را دارند، موظفند مقررات و سياست هاي مقرر در اين شيوه نامه را رعايت نمايند.

اهدف تهيه اين شيوه نامه عبارت است از:حفظ سلامت انسان ها و محيط زيست از خطرات ناشي از شيوه هاي نادرست مديريت پسماند در مراحل مكان يابي، احداث و راهبري محل هاي دفن پسماند عادي و اجراي روش هاي مهندسي مكان يابي، احداث و راهبري محل هاي دفن پسماند عادي

حفظ منابع طبيعي و وضعيت زيباشناختي محيط زيست و جلوگيري از انتشار آلودگي هاي ناشي از دفن غيراصولي پسماندها و انتشار بيماري ها ديگر اهدف تهيه اين شيوه نامه است.

بر اساس اين شيوه نامه، شرايط فيزيكي منطقه محل دفن در كشور به سه نوع تقسيم مي شود.

محل دفن درجه يك، مكان هايي هستند كه روي سفره هاي آب و در مجراي آب زيرزميني غير قابل مصرف كه از رواناب هاي سطحي تغذيه مي شوند، قرار ندارند و در اين مناطق زهكشي هاي سطحي وجود ندارد يا به سادگي داخل مسيرهاي آب تخليه مي شوند و هيچ گونه محدوديتي براي دفن پسماندشهري نخواهند داشت.

 اين مناطق عمدتاً شامل مناطق كويري مركزي،شرقي و جنوب شرقي كشور مي شوند.

محل دفن درجه دو، مكان هايي هستند كه روي سفره هاي آب زيرزميني قابل مصرف محصور يا آزاد قرار دارند و در اين مناطق مي توان پسماند را با رعايت حداقل فاصله مورد نياز تا بالاترين سطح پيش بيني شده آب زيرزميني دفن نمود.  در مكان هايي كه خطر رواناب هاي سطحي وجود دارد و يا زهكشي هاي سطحي از داخل آنهاعبور مي كنديا اينكه به سادگي به آبراهه هاي مناسب تخليه نمي شوند، فقط پسماندهاي عادي زير را مي توان در فاصله اي معين از بالاي حداكثر سطح آب زيرزميني اطراف جايگاه، دفن كرد.

اين مناطق عمدتاً شامل مناطق كوهستاني و دشت هاي واقع در غرب، شمال غرب و دامنه هاي البرز مي شوند.

محل دفن درجه سه، مكان هايي هستند كه در آنها امكان حفاظت از آب قابل مصرف در كشاورزي، صنعت يا قابل شرب كم است يا وجود ندارد واين مناطق عمدتاً شامل استان هاي ساحلي شمالي حاشيه درياي خزر، استان هاي ساحلي جنوبي، شهرهايي كه در حاشيه ساحلي خليج فارس واقع شده اند و شهرهاي حاشيه تالاب ها و رودخانه هاي كشور است.